Nie bój się tych „palców umarlaka”

Łatwo zrozumieć, dlaczego grzyb Xylaria polymorpha może kogoś wystraszyć. Często kojarzy się z obskurnymi ludzkimi palcami sięgającymi z nieznanych głębin pod poszyciem lasu, dzięki czemu zyskał przydomek „palce zmarłego”. Czasami rośnie jako pojedyncza łodyga, ale częściej pojawiają się dwie do pięciu gałęzi. Każdy „palec” może urosnąć do ośmiu centymetrów, chociaż zwykle są bardziej przysadziste, mówi Tom Volk , profesor biologii, który wykłada mikologię na Uniwersytecie Wisconsin-La Crosse.

Pomimo swojego chorobliwego wyglądu, X. polymorpha wydaje się nieszkodliwy – przynajmniej dla ludzi. Jest to grzyb rozkładający drewno, który rośnie obok lub na szczycie korzeni drzew i jest powszechnie spotykany na wschód od Gór Skalistych . (Volk dodaje, że X. polymorpha wydaje się być członkiem tak zwanego „kompleksu gatunkowego”, który obejmuje grupę blisko spokrewnionych gatunków, które trudno odróżnić.)

Grzyb zaczyna pojawiać się wiosną jako białawe owocniki, które wytwarzają konidia lub bezpłciowe zarodniki. W końcu konidia odpadają, a jesienią ciała przypominające palce stają się wyboiste i brązowe lub czarne na zewnątrz, pozostając białe w środku.

Przekrój jednego z „palców” w tym dojrzałym stadium ujawniłby serię maleńkich, czarnych kropek w kształcie kolby zwanych perytecją osadzonych w zewnętrznej warstwie tkanki. Każde obrzeże zawiera warstwę worków wypełnionych zarodnikami, zwanych workami workowymi. Aby rozproszyć te zarodniki płciowe, każdy workowiec wydłuża się pojedynczo do zewnętrznego wierzchołka obrzeża, aż zostanie wystawiony na działanie powietrza, a następnie wystrzeliwuje zarodniki. Po tym ustępuje, a kolejny ascus zaczyna rosnąć w kierunku czubka.

„Więc to musi się zdarzyć w przypadku każdego z wodobrzusza w tym miejscu. Musi wyrosnąć indywidualnie, aby móc rozproszyć swoje zarodniki na zewnątrz” – mówi Volk.

Ten proces może chwilę potrwać. Podczas gdy wiele grzybów żyje tylko kilka dni i w tym czasie rozsiewa wszystkie zarodniki, „może to zająć kilka miesięcy, a nawet lat”. X. polymorpha, mówi Volk. „Jest to na korzyść grzyba; jest to mechanizm uwalniania w czasie, który zapewnia, że ​​przynajmniej część zarodników zostanie rozproszona w sprzyjającym czasie” – to znaczy, gdy warunki są wilgotniejsze i bardziej sprzyjają kiełkowaniu zarodników.

X. polymorpha nie jest uważany za jadalny – jest twardy, a jego konsystencja przypomina drewno, mówi Volk. Więc jeśli polujesz na grzyby, najlepiej pomachać do tych palców i przejść dalej.